Category Archives: कविता

माधव पौडेल असलयात्री

अाज भारतीय प्रधानमन्त्री महामहिम मोदी ज्युको
दुई दिने नेपाल भ्रमण हेरे
हेरे धित मरुन्जेल हेरे
अनि उबेलाको पिडा सम्झि सम्झि
अन्जुलि भरि अाँशु थाप्दै थाप्दै रोएँ । पढ्नेक्रम जारी राख्नुहोस् →

घर परिवारलाई नमस्कार छ भनी दिनु है
कस्ताे छ सानुलाई साेध्याे भनी जीवन
मृत्युसंग लडि रहेकाे छ भनी दिनु है
केही सपना बाेकि अाएकि थिएं परदेशमा
दैवलाई पनि मन परेन’छ पढ्नेक्रम जारी राख्नुहोस् →

सुरेन्द्र इङ्नाम– केन्ट, वेलायत 

गत ४ नोवेम्बर २०१७ को दिन बेलायतको नेपाली भान्साघर रेष्टुराको सभाहलमा, आशफोर्डमा विश्व नेपाली साहित्य महासङ्घ साउथ यूकेले १०९ औं महाकवि लक्ष्मी प्रसाद देवकोटा जन्म जयन्ति समारोह सम्पन्न ग¥यो । पढ्नेक्रम जारी राख्नुहोस् →

दिपा राई पुन,बोस्टन अमेरिका

बिचारहरु असम्यजसतामा
हावाको वेगसँग दौडदा
एक मोडमा ठोक्किएर
मलाई उठेर भन्छ
अनुरोध यो क्षणको
ख्याल गर्नु
समय गर्विणी भएको छ

म आफ्नै छाति छामेर
अचम्मले झस्किए
अनि बोधताको गर्वले मुस्कुराए
मेरो डढेलो झैँ जलेको मनलाई
आगोको भुप्रोमा पिल्सिएको देशलाई
थाई नपाइ आगोकै झिल्काले
हवार हवार बलेको यो घडी
नागरिकका मनहरुलाई
मलम लाउन कोहिँ आउने आसले

पढ्नेक्रम जारी राख्नुहोस् →

रेवती भट्टराई

हिमालमेरो टाउको भन्ने,हिम्चुलिमै पुरिन्छन होला!
पहाडमेरो शरीर भन्ने,जमिनमानै गाडिन्छन होला!

तराइमेरो पेट हो भन्ने,खालिपेट्मै मारिन्छन होला!
तराईमेरो श्वास हो भन्ने,भारत भित्र गाभिन्छन होला! पढ्नेक्रम जारी राख्नुहोस् →

रेवती भट्टराई,क्षितिज पारी

हज्जारौं सुन्दरीका बिच,तिमीनै रोज्छु म,
हासका बथान माझ,बकुल्ला झै बन्छु म!

हासेर बोल्दै,पीडा लुकाउदै बस्छु म,
हरेक पल पल यहाँ,भाग्य कुर्दै रुन्छु म!

रातमा निदरी,दिनमा भोक त्याग्दै बस्छु म,
आफ्नै भाग्य फेर्न याहा,दिन रात नाच्छु म!

बिहान देखि सन्ध्या सम्म,बालुवामा बस्छु म!
जब जब भोक लाग्छ,कम्मरको पटुकि कस्छु म!

खेलाडिहरुको सम्मानमा सानो कबिता
®®®®®
आज देशको सिर गर्वले गदगद भएको छ
स्वाभिमान हाम्रो जितसँगै चौडा भएको छ

देशमा खुशी ल्याउने हिरोहरुको सम्मानमा
जनतामा फेरी अनेकतामा एकता भएको छ पढ्नेक्रम जारी राख्नुहोस् →

तुलसा मल्ल ठकुरी ,कुबेत

यसपालिको दशैमा पनि भेट हुने भयन आमा।
हजुरको याद मा हरपल रोय पिडा कतै गयन आमा।।
बाध्यताले परदेसी भय हजुर लाई एक्लो पारेर आमा।
नभन्नु छोरी फर्किएर दशै मा पनि आएन आमा।।

गरिबको जिन्दगी आफ्नो हात मा हुदोरहेन्छ आमा।
सम्झनुहोला परदेसी छोरिले छुट्टी पाएन आमा।।
परायको रुखो वचन दुख सामना गरे आमा।
हजुर हुनुन्छ सबको साथ मा म त एक्लै परे आमा।।

टिका जमरा नलाय पनि आशिष् हजुरको पाउ आमा।
मुग्लान बाट भय पनि यक कल फोन गर्छु आमा।।