Category Archives: साहित्य

कुबेत नेपालडटकम

प्रबाशमा रहेका नेपालिहरुले आदिकवी भानुभक्त आचार्यको जन्मदिन मनाउने परिपाटी चलिरहेको समयमा कुवेतमा पनि उहाँको सम्झनामा २०४ औँ भानु जयन्ती हिजो कुबेत स्थित जिलिब को रिदाम हल मा मनाइयो। पढ्नेक्रम जारी राख्नुहोस् →

एम. पह्च्यु गुरुङ्ग, दोहा कतार
नजर देखि टाँढा हुदा, हराएझै लाग्यो |
होशमा छैन आज मन, डराएझै लाग्यो |
नजानेर कहि कतै, गल्ती हुन पुग्योकी ,
भित्री तिम्रो आत्माले, कराएझै लाग्यो |
गाली भन्ने शब्दलाई, घृणा गर्थ्यौं तिमी ,
जबर जस्ती कराउदा, अराएझै लाग्यो |
सोच्दा पनि सोचिन, यस्तो बोल्छौ भन्ने ,
पछाडी बाट आफ्नैले, दराएझै लाग्यो |
सबैको सामु नङ्ग्याई, के पायो तिमीले ,
तुच्च बोली व्यबहारले, पराएझै लाग्यो |

एम पह्च्यु गुरुङ/ दोहा कतार

परदेश फिर्दा के रमाईएला, चालीस काटेसी |
साँच्चै सबैको हेला भैएला, चालीस काटेसी |

खपुस र पानी खान्छौ, शरीरमा खोइ तागत ,
लाग्छ भित्तापो समाईएला, चालीस काटेसी |

कम्मर कसे गर्छु भन्दै, उमेर छदा परदेशमा ,
साहारा त लाठी पाईएला, चालीस काटेसी |

त्यो जोसिला दिनहरु, सम्झिदा आँसु झर्छ ,
दु:ख पिडात तब सहिएला, चालीस काटेस |

आश के भोर भलपानीको, उमेरै ढल्के पछि ,
हेलागर्ला केमाया पाईएला, चालीस काटेसी |

अमर खडका,कुबेत

श्रम बेच्न आयका हौ,स्वाभिमान होईन।
सक्छौ भने पसिना खरिद,ज्यान होईन ।

मैले राम्रो बुझेको छु मेरो राष्ट्रीयता
देश बिर्सने म त्यो कुनै,अन्जान होईन ।

यि नङग्रा खियायर गगन चुम्बी महलहरु
बनायकाहौ पारिश्रमिक पाउन,श्रमदान होईन

मार्न खोज्यो भने मजुर हरु को ज्याला
सहेरै बस्ने नेपालीको ,पहिचान होईन ।

दु:ख मा परेका मजुरहरु को आवाज
नसुन्ने बैरो सरकार को कान,कान होईन।

दिपा राई पुन,बोस्टन अमेरिका

बिचारहरु असम्यजसतामा
हावाको वेगसँग दौडदा
एक मोडमा ठोक्किएर
मलाई उठेर भन्छ
अनुरोध यो क्षणको
ख्याल गर्नु
समय गर्विणी भएको छ

म आफ्नै छाति छामेर
अचम्मले झस्किए
अनि बोधताको गर्वले मुस्कुराए
मेरो डढेलो झैँ जलेको मनलाई
आगोको भुप्रोमा पिल्सिएको देशलाई
थाई नपाइ आगोकै झिल्काले
हवार हवार बलेको यो घडी
नागरिकका मनहरुलाई
मलम लाउन कोहिँ आउने आसले

पढ्नेक्रम जारी राख्नुहोस् →

सम्माननीय प्रधानमन्त्री पुष्पकमल दाहाल(प्रचण्ड) ज्यू,
नेपाल सरकार।
जय नेपालको न्यानो अभिबादन।
महोदय,
म नेपालको राजनिति प्रति आस्था राख्ने ब्यक्ति भएर नै होला बिदेशी भूमिमा रहेर पनि देशको राजनिति माहौल परिबर्तन हुँदा मेरो भित्री मन मस्तिष्कबाट नै बिचारका ज्वारभाटाहरू सृजित हुन खोज्दछ त्यस कारण ती ज्वारभाटाहरूलाई शान्त गराउनका लागि कलमको सहारा लिने गरेको छु।मेरो लेखाईको क्रममा केहि गलत वाक्याशंहरू लेखिन गएमा माफ गर्नु होला। पढ्नेक्रम जारी राख्नुहोस् →

रेवती भट्टराई

हिमालमेरो टाउको भन्ने,हिम्चुलिमै पुरिन्छन होला!
पहाडमेरो शरीर भन्ने,जमिनमानै गाडिन्छन होला!

तराइमेरो पेट हो भन्ने,खालिपेट्मै मारिन्छन होला!
तराईमेरो श्वास हो भन्ने,भारत भित्र गाभिन्छन होला! पढ्नेक्रम जारी राख्नुहोस् →

रेवती भट्टराई,क्षितिज पारी

हज्जारौं सुन्दरीका बिच,तिमीनै रोज्छु म,
हासका बथान माझ,बकुल्ला झै बन्छु म!

हासेर बोल्दै,पीडा लुकाउदै बस्छु म,
हरेक पल पल यहाँ,भाग्य कुर्दै रुन्छु म!

रातमा निदरी,दिनमा भोक त्याग्दै बस्छु म,
आफ्नै भाग्य फेर्न याहा,दिन रात नाच्छु म!

बिहान देखि सन्ध्या सम्म,बालुवामा बस्छु म!
जब जब भोक लाग्छ,कम्मरको पटुकि कस्छु म!